Er kvótagróða haldið erlendis af græðgi?

Það skapast sú freisting þessa dagana fyrir fyrirtæki sem hafa tekjur í erlendri mynt að geyma tekjurnar úti á erlendum reikningum. Bíða eftir því að gjaldeyrismarkaður opni aftur og krónan sé sett á flot eins og IMF vill að gert sé.

Þegar krónan fer aftur á flot og markaður með hana opnast að fullu mun streyma mikið magn af fjármagni út úr landinu og krónan mun líklegast falla aftur tímabundið. Þannig gætu sumir freistast til að bíða með að flytja evrurnar sínar inn til landsins þangað til, því þá fást fleiri krónur fyrir hverja evru.

 En ef það sannast að sjávarútvegsfyrirtæki séu að gera þetta þá eru þau að gerast sek um að vinna gegn íslensku krónunni. Vinna gegn hagsmunum þjóðarinnar.

Það er eitthvað alvarlega rangt við það ef fyrirtæki sem nærast á auðlind þjóðarinnar vinna síðan gegn hagsmunum fólksins sem á auðlindina og það þegar síst skyldi.

Ef þetta er í raun og veru að gerast þá er bara um eitt að ræða og það er að taka af þeim kvótann! Afnema veiðiréttindin, því þau meiga klárlega ekki vera í höndum einstaklinga sem haga sér af slíkri græðgi  - við höfum fulla heimtingu á því að virkja þann rétt þjóðarinnar.

Kvótakerfið yrði síðan markaðsvætt. Aflaheimildir yrðu afnumdar í áföngum og boðnar út til 2-4 ára í senn. Slíkt kerfi er sanngjarnt og sveigjanlegt og miðar að því að auðlindin sé nýtt á sem skynsamlegastan hátt.

Ef staða sem þessi kæmi síðan aftur upp þá gæti ríkið gripið til þess ráðs að bjóða út aflaheimildir fram í tímann og kalla þannig fjármagnið aftur inn í landið. (Aflaheimildir fram í tímann væru að sjálfsögðu hóflegar, ekki má ganga of nærri stofnunum)

Útvegsmenn styðji við krónuna

Athugasemdir

[Fannar frá Rifi, 10.12.2008 kl. 18:24]

ég veit að þetta gömul færsla en ég má til með að benda á hvað var að gerast á þessum tíma.

það var ekki hægt að flytja fé inn til landsins að neinu marki nema með einhverjum krókaleiðum i gegnum Breskujómfrúareyjurnar og eitthvað álíka vafasamt. 

þegar útflutningsfyrirtæki geta ekki flutt fé heim þá fá þau ekkert fé í rekstur. vegna þess að þau geta ekki borgað með því fé sem þau fá fyrir sölu þá verða þau að taka lán til að borga laun og reikninga. á þessum tíma jafnt sem nú er ekkert um lán að fá. 

af þessum ástæðum stóðu öll útgerðarfyrirtæki landsins frammi fyrir mögulegu gjaldþroti ef peningastreymi eða lánastarfsemi myndi ekki breytast til hins betra. 

[gummih, 11.12.2008 kl. 10:12]

Ég held nú reyndar að þegar þetta var skrifað þá hafi löngu verið búið
að opna margar leiðir til landsins. Það var hinsvegar margt í lás á
tímabili í október - en færslan er skrifuð 18. nóvember.

Freistingin var að halda erlendu tekjunum erlendis og þykjast ekki
geta flutt þær heim, fara fram á lán í íslenskum krónum til að halda
uppi rekstrinum og bíða síðan eftir því að gengið á krónunni myndi
falla meira til að flytja erlenda fjármagnið inn og hagnast þannig.

Þarna var ákveðið tækifæri til að hagnast (og er enn þrátt fyrir ný gjaldeyrislög) og það eina sem hindrar menn í að reyna að græða á kostnað krónunnar er þeirra eigin siðferðisþrek og virðing fyrir hagsmunum þjóðarinnar. Miðað við græðgina sem maður hefur orðið vitni að undanfarið þá þýðir þetta að allir þurfa að hafa augun opin.